സ്വദേശം എന്നതേ ധ്യാനം ചെയ്യും സന്യാസിയായീടാം
ഭഗവവൈജയന്തിക്കായുയിരുമാഹുതി ചെയ്യാം

കഴുത്തില്‍ ശീലമാം മാലയണിഞ്ഞു ജ്ഞാനമാം ജടയും
മതിയില്‍ ഭാരതഭൂവിന്‍ മധുര മോഹന ബിംബം

ജപിക്കാം ഭാരതമന്ത്രം സ്മരിക്കാം ഭാരതരൂപം
കൊളുത്താം ഭക്തിതന്‍ ദീപം ഹൃദയമന്ദിരം തന്നില്‍

ഒളിക്കും ജീവരക്തത്താല്‍ കഴുകാം കാലിണ ഞങ്ങള്‍
ജ്വലിക്കും ജീവിതദീപാവലിയാല്‍ ആരതി ചെയ്യാം

നമുക്ക് ജന്മസാഫല്യം നമുക്ക് ജീവിതാദര്‍ശം
നമുക്ക് മോചനമാര്‍ഗം ജനനീ പൂജനമൊന്നേ

svadeśaṃ yannate dhyānaṃ cyyuṃ sanyāsiyāyīṭāṃ
bhagavavaijayantikkāyuyirumāhuti cyyāṃ

kaഴuttil‍ śīlamāṃ mālayaṇiññu jñānamāṃ jaṭayuṃ
matiyil‍ bhāratabhūvin‍ madhura mohana biṃbaṃ

japikkāṃ bhāratamantraṃ smarikkāṃ bhāratarūpaṃ
kḻuttāṃ bhaktitan‍ dīpaṃ hṛdayamandiraṃ tannil‍

ഒḻikkuṃ jīvaraktattāl‍ kaഴukāṃ kāliṇa ñaṅṅaḻ‍
jvalikkuṃ jīvitadīpāvaliyāl‍ ārati cyyāṃ

namukk janmasāphalyaṃ namukk jīvitādar‍śaṃ
namukk mocanamār‍gaṃ jananī pūjanamnne

स्वदेशं ऎन्नते ध्यानं चॆय्युं सन्यासियायीटां
भगववैजयन्तिक्कायुयिरुमाहुति चॆय्यां

कഴुत्तिल्‍ शीलमां मालयणिञ्ञु ज्ञानमां जटयुं
मतियिल्‍ भारतभूविन्‍ मधुर मोहन बिंबं

जपिक्कां भारतमन्त्रं स्मरिक्कां भारतरूपं
कॊळुत्तां भक्तितन्‍ दीपं हृदयमन्दिरं तन्निल्‍

ऒळिक्कुं जीवरक्तत्ताल्‍ कഴुकां कालिण ञङ्ङळ्‍
ज्वलिक्कुं जीवितदीपावलियाल्‍ आरति चॆय्यां

नमुक्क् जन्मसाफल्यं नमुक्क् जीवितादर्‍शं
नमुक्क् मोचनमार्‍गं जननी पूजनमॊन्ने